Trauma verwerking

Op het moment van traumaverwerking begin je te transformeren naar degene die je werkelijk bent.

Dat proces lijkt op een slang die zijn oude huid aflegt: je kunt die nog niet helemaal loslaten, terwijl de nieuwe huid nog niet volledig is aangegroeid. Het is het moment waarop je na een lange reis jezelf wordt – een proces dat enkele jaren kan duren.

Wonderen bestaan misschien alleen in sprookjes, maar transformatie is zichtbaar en voelbaar. Alles heeft zijn tijd nodig. Je gaat ook alles aantrekken wat met je echte Ik te maken heeft.

Kun je jezelf genezen? Ja, ik denk van wel. Ik geloof in NLP en zelfhypnose: je krijgt dan een reeks beelden voor je ogen van alles wat je had weggedrukt. Daarna volgt opluchting.

Nog iets: uitstelgedrag is vaak een teken van PTSS (posttraumatische stressstoornis, die ook militairen met een trauma ervaren). Tijdens transformatie word je productiever, omdat je niets meer hoeft uit te stellen en je angst verdwijnt. Angst is immers een beschermlaag tegen trauma’s. Op het moment dat het trauma achter je komt te staan en niet meer ‘naast’ je staat, durf je te ondernemen.

Mensen verbaal en cynisch aanvallen is ook een uiting van PTSS. Er zijn talloze voorbeelden van zelfdestructief gedrag. Zo was er een man (voormalig militair) die steeds nep-overvallen pleegde om opgepakt te worden. Hij strafte zichzelf omdat zijn maat, die naast hem stond, was neergeschoten. Nadat zijn trauma in het verleden kwam te staan (door hypnose en NLP), stopte hij met dit gedrag. Je onbewuste moet begrijpen dat wat gebeurd is, in het verleden ligt en niet steeds naast je staat.

Het hoofdpersonage in Harry Mulisch’ De aanslag werd na confrontatie met zijn traumaplek ‘zwakker’, maar ik ben ervan overtuigd dat een milde vorm van confrontatie – zien dat het voorbij is – juist genezend werkt.

Wist je dat je met mensen met wie je ruzie had, vrede kunt sluiten (waarbij mentale genezing direct in werking treedt) als je ze nog eens ontmoet en gewoon vriendelijk lacht? Als zij zelf ook mentaal gegroeid zijn en begrijpen dat ruzie maken zinloos is, wordt die lach in je geest geprogrammeerd. Dat verlicht je leven.

Hoe minder boze mensen je om je heen hebt, hoe lichter je je voelt. Mensen boos maken is vaak een vorm van PTSS, een vorm van zelfbestraffing, omdat hun negatieve reactie jou straft. Men maakt anderen boos met de onbewuste intentie om zelf gestraft te worden. Zodra dit programma is weggewerkt, word je gelukkig en productief.

En wat als die mensen overleden zijn en je ze niet meer kunt ontmoeten? Visualiseer dan hun lach. Probeer terug te denken aan de momenten waarop ze gelukkig waren. Dan besef je dat ook zij geluk kenden – net zoals wij allemaal.

Want jij bent soms verdrietig, soms boos, soms juist heel gelukkig. Dat waren zij ook. Het leven is geen rechte zwarte lijn.

Het leven veert mee in elk moment: wanneer je een hertje in je tuin ziet, of wanneer je ontdekt dat je toch iets moois hebt nagelaten.